gece defteri

beni unutuyorsun artık
aşkını unuttuğun gibi unutuyorsun
yavaş yavaş siliniyor her şey belleğinden

kiminin yazgısı belirirken
kiminin ömrü tükeniyor bu karanlıkta

ah gece, sesini duyduğumdan beri
yıldızlarına bakıyorum
uzun uzun öpüyorum gönderilen mektupları

eskiyen bir yaz’ı buluyorum resimlerde
uzayıp gidiyor o günler 
sonumuz ayrılık olmasın diyorum

ben bildiğim her şeyin ona çıktığını sanıyordum
sen bildiğin her şeyin ondan geçtiğine inanıyordun
oysa ikimiz de kan ağladık, 
bir güz bitkisinin kaderini yaşadık, 

beni unutuyorsun artık
aşkını unuttuğun gibi unutuyorsun
körün istediği göz onun kalbi

Serkan Türk

Ayna İnsan 6.sayı