16 Ocak 2008 Çarşamba

Soluyorsun

Soluyorsun

konuşmuyorum seninle tutup ölüyorsun
ellerin kuş tüyleri d/oluyor öldüğünde.
kumrular havalanıyor çam ağaçlarından
yağmur az önce yağmış
seslerini nereye kaldırıyorlar?
nereye düşüyor göğsündeki o çukur?

fotoğraflarda kalan silik gözlü çocuk s/oluyorsun
bir deniz günü ellerinde çakıl taşları ve kayabalıkları
uzun çizmeleriyle balıkçı gözden henüz kaybolmamış
ölü dalgalar, usulca değiyor çıplak ayaklarıma

arkamdaki kumluktan geçiyorsun
sonra tutup ölüyorsun bir kaç kuş için.


Göğebakma Durağı Dergisinde yayımlanmıştır.

Ömer Kaya yazdı: ÇIKIŞI ARAYANLAR İÇİN BİR ROMAN: AUSGANG

Romanın Konusu: Alışılmış düzende olaya yaslanan, kolay özetlenebilir pek çok metin okumuşuzdur. Bu minvalde çoğu metin, toplumsal bir mesel...